Waar Landschap en leven elkaar raken, beginnen de verhalen van de Hunze
Streamvalley: waar de mist blijft hangen
Het was vroeg. Zo vroeg dat de wereld nog sliep. Alleen de Hunze was wakker – kronkelend, dampend, ademend.
Ik liep door het Tusschenwater, waar het pad verdwijnt in veen en stilte. Alles was grijs, behalve de rand van het riet, dat zachtjes roze gloeide in het ochtendlicht.
Een ree keek me aan. Niet bang, niet verrast – gewoon daar, alsof ik degene was die werd bekeken.
De mist bleef hangen, als een gordijn tussen werelden. Ik voelde me een bezoeker in een landschap dat ouder is dan verhalen.
Plots hoorde ik het: het klokken van een toren, ergens ver weg. En toen niets meer. Alleen mijn adem, het zachte knarsen van mijn stappen, en het weten dat ik hier moest zijn.
De Hunze vertelde me niets, maar liet alles voelen.
Alsof de rivier zelf een herinnering was – aan wat ooit was, of wat nog komen gaat.
Toen ik terugkeerde, hing er nog steeds mist.
Maar ík was anders.
Mudsands: de bodem beweegt
Mudsands. Wadden. Je zet je voet neer en het water zuigt terug. Alles is vlak, maar niets is stabiel.
De horizon ligt verder weg dan normaal. Of dichterbij – dat weet je ineens niet meer zo zeker.
Ik was begonnen aan wat een eenvoudige tocht leek. Maar hier, tussen slik en spiegel, ben je overgeleverd aan iets groters.
Je moet vertrouwen op de ribbels in het zand, op het ritme van het tij, op de wind die je vooruitduwt of tegenhoudt.
En dan komt het moment.
Ineens kun je niet verder.
Er is geen pad. Alleen ruimte. Alleen jezelf.
Het voelt als een psychedelische trip, zonder middelen. Alles golft.
Kleuren worden zachter, geluiden helderder. Je hoort het ritselen van zoutgras, het diepe klotsen onder je laarzen, het verre roepen van vogels die wél weten waar ze heen gaan.
Een waddentocht is geen wandeling.
Het is een woestijntocht, maar dan van water en lucht.
Een plek waar je verdwijnt om jezelf te vinden.
Ik liep terug met trage stappen, zwaarder dan ik kwam.
Niet door modder, maar door het besef dat ik iets had aangeraakt – of misschien had het mij aangeraakt.
Hunze =
ik
hun
ze
Jouw Hunze verhaal delen?
Je kunt jouw Hunze Leven laten zien door foto’s of video’s te sturen naar 06 8022 7246 (WhatsApp). Je content wordt geplaatst op social media kanalen van Hunze Leven of op deze website. Denk bijvoorbeeld aan deelname aan lokale markten, vissen, als vogelaar, sporter en met andere vormen van recreatie.